මල් වාරේ

ඈගෙන් ඈ වෙත සරන්නේ
මා දුන් ඒ පෙම හෙලන්නේ
නෑ සන්තාපෙක ගිලෙන්නේ
ආයේ නුඹ නිසා..

ඈතින් ඈතට මා යන්නේ
මා දැන් මාවත දකින්නේ
නෑ පෙම් පාරක සැලෙන්නේ
ආයේ පැටලිලා

ඇස් මානේ හීනේ බොඳ කලා
වස්සානේ ගීතේ නවතලා
කොහෙදෝ යන්නේ
නෑ මා දන්නේ

නිස්සාරේ ප්‍රේමේ පසෙකලා
හිස් වූ මේ හෘදේ නවතලා
ඉවසාගන්නේ
ඇයි මා ඉන්නේ

මල් වාරේ මා හා
මේ දෑසේ ගෑවී ගෑවී
හීන ගානේ
නුඹ නේද ආවේ

මල් වාරේ මා හා
මේ දෑසේ ගෑවී ගෑවී
හීන මාගේ
නුඹ නේද බින්දේ

තනිවී තනිකම විඳින්නේ
නැවතී මා අද නිවෙන්නේ
නෑ මං ආයෙම හැරෙන්නේ
හීනේ පැටලිලා

මා සුන් වූ හද තනන්නේ
විහිදාලා තටු සලන්නේ
නෑ තුන්යාමෙම තැවෙන්නේ
ආයේ නුඹ නිසා